سال گذشته، PDS 70، هنرپیشه ای که اولین تصویر مستقیم تاییدشده تاکنون از سیاره ای درحال متولد را دراختیار ما قرار داد، قرص پیش سیاره ای با هوش و بزرگی در اطرافش داشت. هنرپیشه شناسان درون رصدهای مربوط باینده موفق به کشف دومین سیاره در اطراف این منظومه ی هنرمند ای شدند و غرض به عکاسی از هر دو سیاره گرفتند.
به این نظام دانشمندان فیروز به عکاسی مستقیم و البته خیر چندان شفاف از دومین منظومه ی چندسیاره ای شدند. اولین منظومه HR 8799 دارای چهار سیاره ی فراخورشیدی است که در خط سیر یکی از آن ها آب وجود دارد و سیاره ی دیگر آن دنیایی جهنمی و مشتعل است.
دو سیاره ای که به دور PDS 70 می چرخند به ترتیب PDS 70b (سیاره ای که تو سال گذشته کشف شد) و PDS 70c معروفیت گذاری شده اند. براساس تصاویر جدید، این دو سیاره حفره ی جلال را در ثابت قدم پیش سیاره ای اطراف ستاره ی جوان به بود آورده اند. هنرمند ی میزبان آن ها کوتوله ای نارنجی است که تنها ۳۷۰ سال نوری از زمین بور دارد.
این کشف دستاورد بزرگی محسوب می شود. تاکنون هزاران سیاره ی فراخورشیدی ازطریق نزول تلالو هنگام عبور سیاره از موافق بازیگر ی میزبان خواه رعشه های کمینه در کشش گرانشی کشف شده اند. وقتی بازیگر های جدید شکل می گیرند توسط قرصی چرخان از گاز، حجر و غبار مهارت می شوند.
مقاله های مرتبط:چگونگی و دلیل اجل سیاره هاکشف ۱۸ سیاره فراخورشیدی جدید به اندازه زمین
تجمع سیاره ها وقتی رخ می دهد که ذرات موجود در قرص با یکدیگر تلاقی کنند، به یکدیگر بچسبند و بوسیله تدریج ازنظر گرانشی زورمند شوند، به این ترتیب مواد موجود در این قرص را بوسیله خود جذب می کنند و درنهایت یک سیاره را به بود می آورند. ستاره شناسان درگذشته تصاویر جذابی از ثابت قدم های اولیه ی سیاره ای ثبت کرده اند که شواهدی زورمند از پاک سازی مداری تو آن ها دیده می شود.
اما عکاسی مستقیم از سیاره های فراخورشیدی بخشی دشوارتر است. دلیل آن هم فاصله ی دور سیاره های فراخورشیدی از زمین است. این سیاره ها در تلسکوپ های نوری بسیار محو و کمرنگ ظاهر می شوند؛ از طرفی پرتو بازتابی آن ها تحت الشعاع پرتو بازیگر ی میزبانشان قرار می گیرد و بوسیله این ترتیب رصد آن ها دشوار می شود. گاهی بی آرامی شواهد آن طور که به نظر می آید، نیست.
بنابراین، بااینکه می توان وجود سیاره های کوچک را در آن استوار ها حدس زد، اما تعداد اندکی از آن ها دیده شده اند. جولین جرارد هنرپیشه شناس از مؤسسه ی علوم تلسکوپ فضایی می گوید:با امکاناتی مثل آرایه میلی متری بزرگ آتاکاما (ALMA)، تلسکوپ هابل و تلسکوپ های مجلل زمینی با اپتیک تطبیقی، می توانیم قرص های مجلس دار و شکاف ها را ببینیم. ولی این سؤال مطرح می شود که آیا سیاره ای در میان این برقرار ها وجود دارد؟ در این نمونه پاسخ مثبت است.
دانشمندان با تصاویر به دست آمده می توانند اطلاعاتی را در تک این سیاره ها به مشت بیاورند. بخاطر شهید موافق اطلاعات سال گذشته، جرم سیاره ی PDS 70b موافق با ۴ الی ۱۷ برابر خطا سیاره ی مشتری است و با فاصله ی تقریبی ۲۰.۶ واحد نجومی (۳.۲۲ میلیارد کیلومتر) به دور هنرمند ی میزبان خود می چرخد که تقریبا کمی دورتر از فاصله ی اورانوس نسبت به خورشید است. ۱۲۰ سال طول می کشد تا این سیاره مدار بازیگر ی خویشتن را کامل بطی ء.
سیاره PDS 70b با ادوات شکارچی سیاره ای موسوم بوسیله SPHERE و با مسدودکنند ی نوری کرونوگراف (اسباب مخصوص بررسی تاج خورشید) آن کشف شد که روی تلسکوپ وی ال تی رصدخانه جنوبی اروپا (ESO) راحتی دارد. کرونوگراف با مسدودکردن طول موج های روشن بوسیله تلسکوپ امکان می دهد به جای پرتو شفاف شده از ستاره، روی نوری تمرکز درنگ که ممکن است توسط سیاره بازتابیده شود.
PDS 70c اندکی کوچک برنده است و جرم تقریبی آن ۱ تا ۱۰ برابر جرم سیاره ی خریدار است. این سیاره همچنین داخل بور ی دورتر یعنی ۳۴.۵ واحد ستاره شناس (۵.۳۱ میلیارد کیلومتر) از بازیگر ی میزبان قرار گرفته است، پیرامون ی مداری این سیاره دقیقا دو طبق PDS 70b است. یعنی بوسیله ازای دو تکمیل مدار سیاره ی b، سیاره ی c یک مدار را تمام می نرم.
PDS 70c با افزار متفاوتی به معروفیت طیف سنج MUSE از تلسکوپ VLT کشف شد. برای این کشف از حالت جدیدی استفاده شد که به تلسکوپ امکان کشف کردن سیگنال های هیدروژنی را می دهد. سیگنال هیدروژنی نشان دهنده ی تجمع گاز به ویژه تشکیل غول های گازی است. هدف حالت یادشده، در مقدمه شکارگاه سیاره های فراخورشیدی نبود؛ بلکه کمال مطلوب اصلی آن وارسی کهکشان ها و سنبله های ستاره ای بود؛ اما با اکتشافات جدید، ظرفیت آن برای کشف سیاره های فراخورشیدی در حال متولد درون قرص های پیش سیاره ای اضافه یافت.بیشتر بخوانید:کشف ۱۸ سیاره فراخورشیدی جدید بوسیله کمیت زمینثبت تصاویر واضح تر از سیاه چاله بوسیله معاون تلسکوپ های فضاییچرا بود فرازمینی اجتناب ناپذیر به دیدن می رسدماموریت TESS ناسا، اولیه جهان بیگانه هم اندازه زمین را کشف کرداحتمال کشف سیاره دوم داخل اطراف نزدیک ترین ستاره به زمین
به این نظام دانشمندان فیروز به عکاسی مستقیم و البته خیر چندان شفاف از دومین منظومه ی چندسیاره ای شدند. اولین منظومه HR 8799 دارای چهار سیاره ی فراخورشیدی است که در خط سیر یکی از آن ها آب وجود دارد و سیاره ی دیگر آن دنیایی جهنمی و مشتعل است.
دو سیاره ای که به دور PDS 70 می چرخند به ترتیب PDS 70b (سیاره ای که تو سال گذشته کشف شد) و PDS 70c معروفیت گذاری شده اند. براساس تصاویر جدید، این دو سیاره حفره ی جلال را در ثابت قدم پیش سیاره ای اطراف ستاره ی جوان به بود آورده اند. هنرمند ی میزبان آن ها کوتوله ای نارنجی است که تنها ۳۷۰ سال نوری از زمین بور دارد.
این کشف دستاورد بزرگی محسوب می شود. تاکنون هزاران سیاره ی فراخورشیدی ازطریق نزول تلالو هنگام عبور سیاره از موافق بازیگر ی میزبان خواه رعشه های کمینه در کشش گرانشی کشف شده اند. وقتی بازیگر های جدید شکل می گیرند توسط قرصی چرخان از گاز، حجر و غبار مهارت می شوند.
مقاله های مرتبط:چگونگی و دلیل اجل سیاره هاکشف ۱۸ سیاره فراخورشیدی جدید به اندازه زمین
تجمع سیاره ها وقتی رخ می دهد که ذرات موجود در قرص با یکدیگر تلاقی کنند، به یکدیگر بچسبند و بوسیله تدریج ازنظر گرانشی زورمند شوند، به این ترتیب مواد موجود در این قرص را بوسیله خود جذب می کنند و درنهایت یک سیاره را به بود می آورند. ستاره شناسان درگذشته تصاویر جذابی از ثابت قدم های اولیه ی سیاره ای ثبت کرده اند که شواهدی زورمند از پاک سازی مداری تو آن ها دیده می شود.
اما عکاسی مستقیم از سیاره های فراخورشیدی بخشی دشوارتر است. دلیل آن هم فاصله ی دور سیاره های فراخورشیدی از زمین است. این سیاره ها در تلسکوپ های نوری بسیار محو و کمرنگ ظاهر می شوند؛ از طرفی پرتو بازتابی آن ها تحت الشعاع پرتو بازیگر ی میزبانشان قرار می گیرد و بوسیله این ترتیب رصد آن ها دشوار می شود. گاهی بی آرامی شواهد آن طور که به نظر می آید، نیست.
بنابراین، بااینکه می توان وجود سیاره های کوچک را در آن استوار ها حدس زد، اما تعداد اندکی از آن ها دیده شده اند. جولین جرارد هنرپیشه شناس از مؤسسه ی علوم تلسکوپ فضایی می گوید:با امکاناتی مثل آرایه میلی متری بزرگ آتاکاما (ALMA)، تلسکوپ هابل و تلسکوپ های مجلل زمینی با اپتیک تطبیقی، می توانیم قرص های مجلس دار و شکاف ها را ببینیم. ولی این سؤال مطرح می شود که آیا سیاره ای در میان این برقرار ها وجود دارد؟ در این نمونه پاسخ مثبت است.
دانشمندان با تصاویر به دست آمده می توانند اطلاعاتی را در تک این سیاره ها به مشت بیاورند. بخاطر شهید موافق اطلاعات سال گذشته، جرم سیاره ی PDS 70b موافق با ۴ الی ۱۷ برابر خطا سیاره ی مشتری است و با فاصله ی تقریبی ۲۰.۶ واحد نجومی (۳.۲۲ میلیارد کیلومتر) به دور هنرمند ی میزبان خود می چرخد که تقریبا کمی دورتر از فاصله ی اورانوس نسبت به خورشید است. ۱۲۰ سال طول می کشد تا این سیاره مدار بازیگر ی خویشتن را کامل بطی ء.
سیاره PDS 70b با ادوات شکارچی سیاره ای موسوم بوسیله SPHERE و با مسدودکنند ی نوری کرونوگراف (اسباب مخصوص بررسی تاج خورشید) آن کشف شد که روی تلسکوپ وی ال تی رصدخانه جنوبی اروپا (ESO) راحتی دارد. کرونوگراف با مسدودکردن طول موج های روشن بوسیله تلسکوپ امکان می دهد به جای پرتو شفاف شده از ستاره، روی نوری تمرکز درنگ که ممکن است توسط سیاره بازتابیده شود.
PDS 70c اندکی کوچک برنده است و جرم تقریبی آن ۱ تا ۱۰ برابر جرم سیاره ی خریدار است. این سیاره همچنین داخل بور ی دورتر یعنی ۳۴.۵ واحد ستاره شناس (۵.۳۱ میلیارد کیلومتر) از بازیگر ی میزبان قرار گرفته است، پیرامون ی مداری این سیاره دقیقا دو طبق PDS 70b است. یعنی بوسیله ازای دو تکمیل مدار سیاره ی b، سیاره ی c یک مدار را تمام می نرم.
PDS 70c با افزار متفاوتی به معروفیت طیف سنج MUSE از تلسکوپ VLT کشف شد. برای این کشف از حالت جدیدی استفاده شد که به تلسکوپ امکان کشف کردن سیگنال های هیدروژنی را می دهد. سیگنال هیدروژنی نشان دهنده ی تجمع گاز به ویژه تشکیل غول های گازی است. هدف حالت یادشده، در مقدمه شکارگاه سیاره های فراخورشیدی نبود؛ بلکه کمال مطلوب اصلی آن وارسی کهکشان ها و سنبله های ستاره ای بود؛ اما با اکتشافات جدید، ظرفیت آن برای کشف سیاره های فراخورشیدی در حال متولد درون قرص های پیش سیاره ای اضافه یافت.بیشتر بخوانید:کشف ۱۸ سیاره فراخورشیدی جدید بوسیله کمیت زمینثبت تصاویر واضح تر از سیاه چاله بوسیله معاون تلسکوپ های فضاییچرا بود فرازمینی اجتناب ناپذیر به دیدن می رسدماموریت TESS ناسا، اولیه جهان بیگانه هم اندازه زمین را کشف کرداحتمال کشف سیاره دوم داخل اطراف نزدیک ترین ستاره به زمین
- ۹۸/۰۳/۲۵